logo

جستجو در مقالات منتشر شده


۱ نتیجه برای اختلال‌های برونی‌سازی شده

سکینه کریمی، محبوبه چین‌ آوه، صمد فریدونی،
دوره ۱۹، شماره ۲ - ( ۵-۱۴۰۰ )
چکیده

زمینه و هدف: روان‏ نمایشگری نوعی تخلیه هیجانی است که به بازگشایی مشکل شخصیتی یک فرد مشخص و ارائه جنبه‏ هایی از زندگی او می‏ پردازد و مقایسه آن با درمان شناختی-رفتاری می تواند تعیین کننده میزان اثربخشی آنها باشد؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان شناختی- رفتاری و روان‏ نمایشگری بر نشانه ‏های اختلال ‏های برونی ‏سازی شده‏ کودکان ۷ تا ۱۲ سال می باشد.
مواد و روش‌ها: روش پژوهش از نوع مطالعات نیمه ‏تجربی (شبه ‏آزمایشی) است که با طرح پیش ‏آزمون، پس ‏آزمون و پیگیری به همراه گروه کنترل صورت پذیرفت. گروه نمونه به صورت در دسترس از بین کودکانی که در مراجعه به مرکز مشاوره آوای مهر پاسارگاد، تشخیص نشانه ‏های اختلال برونی ‏سازی شده برای آنان ثبت شده بود و واجد ملاک‏ های لازم جهت شرکت در پژوهش بودند، تعداد ۲۴ نفر بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. درمان شناختی- رفتاری و روان‏نمایشگری برای گروه های آزمایشی اجرا گردید، اما گروه کنترل هیچ مداخله خاصی دریافت  نکرد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه ی سیاهه‏ی رفتاری کودک آخنباخ (نسخه والدین) بود. برای تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها و بررسی روابط بین متغیرها از تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی توکی و آزمون t مستقل استفاده گردید.
یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد که بین اثربخشی درمان شناختی رفتاری و درمان روان نمایشگری در متغیرهای رفتار پرخاشگری و رفتار قانون شکنانه در مرحله پس آزمون تفاوت معناداری وجود ندارد (P≥۰,۰۰۱) ولی در مرحله پیگیری در متغیر رفتار قانون شکنانه تفاوت معنی داری وجود دارد.(P≤۰,۰۰۱)  با توجه به مقادیر اندازه اثر برای متغیرهای رفتار پرخاشگری و رفتار قانون شکنانه در درمان شناختی رفتاری و روان نمایشگری مشخص گردید اثربخشی درمان روان نمایشگری بیشتر از درمان شناختی رفتاری می باشد.(P≤۰,۰۰۱)    
نتیجه‌گیری: به نظر می رسد که روش درمان روان‏ نمایشگری نسبت به درمان شناختی-رفتاری در بهبود رفتارهای پرخاشگرانه و قانون شکنانه سودمندتر می باشد.

صفحه ۱ از ۱