مرضیه کرمی پور، یداله قاسمی پور، سعید آریاپوران، دوره ۲۰، شماره ۳ - ( ۱۰-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف:یکی از عوامل روانی که با بیماریهای مزمن و مشکلات جسمی رابطه پیچیدهای دارد، عدم تحمل آشفتگی روانی و ناکامی است. به هر میزان تحمل عوامل استرسزا در فرد زیاد باشد مشکلات جسمی کمتری خواهد داشت. در این میان، نقش واسطهای خشم پنهان در ارتباط بین میزان عدم تحمل ناکامی و مشکلات جسمی بهعنوان سازوکار این اثربخشی مورد غفلت قرار گرفته است. هدف اصلی این پژوهش بررسی نقش واسطهای خشم پنهان در رابطه بین عدم تحمل ناکامی و مشکلات جسمی بود. مواد و روشها:روش این پژوهش از نوع علّی غیرآزمایشی بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان و مردان بالای ۱۸ سال در سال ۱۴۰۰ بود. حجم نمونه ۳۰۲ نفر بود که به روش نمونهگیری در دسترس از جامعه آماری انتخاب شد. به دلیل شیوع بیماری کووید-۱۹ نمونهگیری در فضای مجازی انجام شد. بدینصورت که لینک پرسشنامه آنلاین حاوی پرسشنامه تحمل ناکامی (هارینگتون، ۲۰۰۵)، پرسشنامه خشم صفت- حالت اسپیلبرگر (۱۹۹۹) و مقیاس علائم جسمانی (هاگیوارا، ۱۹۹۲) در شبکههای مجازی اینستاگرام، واتساپ و تلگرام در دسترس افراد قرار گرفت و از افراد خواسته شد تا به سؤالات پاسخ دهند.برای بررسی سؤال پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و روش آماری تحلیل مسیر استفاده شد. تحلیل دادهها با استفاده از نسخه ۲۶ بسته آماری برای علوم اجتماعی (SPSS) و نسخه ۴ نرمافزار حداقل مجذورات جزئی (SmartPLS ۴)تجزیهوتحلیل شدند. یافتهها:نتایج نشان داد، اثر غیرمستقیم عدم تحمل ناکامی بر پاسخهای ماهیچهای (۰۱/۰>P،۰۵۸/۰- =β)، عمومی (۰۱/۰>P،۰۷۶/۰- =β) و قلبی- عروقی (۰۱/۰>P،۰۷۵/۰- =β) از طریق خشم پنهان معنیدار است. نتیجهگیری:تجربه ناکامی خارج از تحمل فرد، باعث ایجاد هیجانات ناخوشایندی از قبیل خشم میشود که بهنوبه خود باعث تأثیرات فیزیولوژیکی مانند افزایش فشارخون و ضربان قلب میشود که درنهایت به دستگاه گردش خون، عضلات و پاسخهای عمومی جسم آسیب میرساند.