مریم حبیبی وطن، مهوش نوربخش، پریوش نوربخش، شکوه نوابی‌نژاد، دوره ۱۵، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۶ )
چکیده
زمینه و هدف : هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر فعالیت بدنی بر تاب‌آوری، بهزیستی ذهنی و تعلق خاطر کاری کارکنان زن دانشگاه آزاد اسلامی بود. مواد و روش‌ها: طرح این پژوهش به صورت نیمه آزمایشی بود که همراه با مراحل پیش‌آزمون، پس‌آزمون و گروه شاهد انجام گرفت. جامعه آماری مطالعه را کلیه کارکنان زن دانشگاه آزاد اسلامی واحد پرند تهران تشکیل داد (۹۴ نفر) که از میان آن‌ها، ۷۲ نفر به صورت هدفمند به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۳۶ نفر) و شاهد (۳۶ نفر) قرار گرفتند. برای جمع‌آوری اطلاعات، از پرسش‌نامه‌های تاب‌آوری Connor و Davidson (Connor-Davidson Resilience Scale یا CD-RISC)، تعلق خاطر کاری Schaufeli و Bakker و بهزیستی ذهنی Keyes و Magyar-Moe استفاده شد. داده‌های به دست آمده با استفاده از روش تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: تمرینات هوازی موجب افزایش معنی‌دار تاب‌آوری، بهزیستی ذهنی و تعلق خاطر کاری در شرکت کنندگان شد (۰۵/۰ > P). بر اساس یافته‌ها، شاخص‌های بهداشت روانی به یک اندازه تحت تأثیر تمرین قرار نمی‌گیرند. اندازه اثر در عامل تاب‌آوری، تعلق خاطر کاری و بهزیستی ذهنی به ترتیب ۶۳/۰، ۴۹/۰ و ۰۹/۰ به دست آمد. نتیجه‌گیری: توصیه می‌گردد مدیران جهت افزایش تاب‌آوری، بهزیستی ذهنی و تعلق خاطر کاری کارکنان خود، فرصت‌های مناسبی را برای شرکت کلیه آن‌ها در برنامه‌های فعالیت بدنی فراهم آورند تا بتوانند مؤثرتر از نیروهای انسانی خود در سازمان به صورت فعال و سالم بهره‌مند شوند.
میترا نوربخش، حسین محجوبی‌پور، دوره ۱۶، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۷ )
چکیده
زمینه و هدف : همکاری حرفه‌ای مناسب بین پرستاران و پزشکان، می‌تواند در کیفیت مراقبت‌های بهداشتی ارایه شده به بیماران مؤثر باشد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تأثیر دو سیستم ارزیابی فیزیولوژیک حاد و سلامت مزمن (Acute Physiology and Chronic Health Evaluation-II یا APACHE-II) و چک‌لیست جدید ارزیابی وضعیت سلامت بر کیفیت همکاری پزشک- پرستار انجام شد. مواد و روش‌ها: در این پژوهش مقطعی- توصیفی- تحلیلی، ۱۰۰ نفر از پرستاران بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان امین اصفهان در سال ۱۳۹۶ شرکت نمودند. جهت جمع‌آوری داده‌ها، از پرسش‌نامه نگرش نسبت به همکاری حرفه‌ای پزشک- پرستار Jefferson استفاده گردید. در نهایت، داده‌ها با استفاده از آزمون‌های Paired t و Wilcoxon در نرم‌افزار SPSS مورد تجریه و تحلیل قرار گرفت. ۰۵/۰ > P به عنوان سطح معنی‌داری داده‌ها در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میانگین نمره رابطه پزشک- پرستار در گروه چک‌لیست جدید ارزیابی وضعیت سلامت به طور معنی‌داری بیشتر از گروه APACHE-II بود (۰۰۱/۰ > P )، اما در مجموع، نگرش پرستاران نسبت به همکاری پزشک- پرستار در هر دو سیستم نمره‌دهی مثبت ارزیابی شد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، نگرش پرستاران نسبت به همکاری بین حرفه‌ای پزشک- پرستار در گروه چک‌لیست جدید ارزیابی وضعیت سلامت به طور معنی‌داری مثبت‌تر از گروه APACHE-II می‌باشد. بنابراین، استفاده از چک‌لیست جدید ارزیابی وضعیت سلامت به جای سیستم APACHE-II در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان‌های کشور توصیه می‌شود.
