آزاده چوبفروشزاده، نسرین فاطمی عقدا، پریسا نسیمی، دوره ۲۱، شماره ۲ - ( ۴-۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف:باروری همواره یکی از مهمترین کارکردهای خانواده به شمار رود. بر این اساس ناتوانی در داشتن فرزند، استرسآور بوده و موجب آشفتگی روانی زوجین میگردد. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد و کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر کاهش اضطراب و افسردگی زنان نابارور بود. مواد و روشها:این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون-پسآزمون همراه با گروه کنترل و پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری شامل زنان نابارور مراجعهکننده به مراکز درمان ناباروری شهر یزد در پاییز سال ۱۴۰۰ بود. تعداد ۳۶ نفر از آنان با روش نمونهگیری دردسترس انتخابشده و سپس با جایگزینی تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. جهت گردآوری دادهها از مقیاس اضطراب و افسردگی بیمارستان (HADS) زیگموند و اسنیت (۱۹۸۳) استفاده شد. یکی از گروههای آزمایشی طی ده جلسه، تحت آموزش بر اساسدرمانمبتنی بر پذیرش و تعهدو گروه دیگر به مدت ده جلسه تحت آموزشبرنامه کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهیقرار گرفتند. گروه کنترل نیز در لیست انتظار قرار گرفتند. دادهها با استفاده از SPSS نسخه ۲۶و روشهای آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت. شرکتکنندگان اجازه داشتند هر زمان که مایل بودند از پژوهش خارج شوند. فرم رضایتنامه آگاهانه توسط افراد قبل از شروع مطالعه تکمیل شده است. انجام شد. یافتهها:یافتههای حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که هر دو مداخله مبتنی بر پذیرش و تعهد و کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی در کاهش افسردگی و اضطراب زنان نابارور در مرحله پسآزمون و پیگیری مؤثر بودهاند (۰۵/۰P≤)؛ اما بین دو گروه آزمایشی تفاوت معنیداری در مراحل پسآزمون و پیگیری وجود نداشت. نتیجهگیری:باتوجهبه یافتهها میتوان نتیجه گرفت که این دو روش درمانی (آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد با کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی) در ارتقایسلامت روان زنان نابارور مؤثر محسوب میشوند. لذا این درمانها میتوانند بهعنوان درمان مکمل جهت کاهش مشکلات روانشناختی در مراکز درمان ناباروری بکار گرفته شوند.