مریم ضیایی، محمد کریم خداپناهی، محمود حیدری، فاطمه کشوری، دوره ۷، شماره ۲ - ( ۱۱-۱۳۸۸ )
چکیده
زمینه و هدف : مطالعات در حیطه روانشناسی اخلاق به دنبال یافتن سیستمهای شناختی و هیجانی تعیین کننده در قضاوت اخلاقی هستند. هدف این پژوهش نیز تعیین تأثیر القای هیجانی بر زمان پاسخ به داستانهای اخلاقی بود. مواد و روشها: مطالعه انجام شده از نوع علی- مقایسهای بود و بر روی ۸۵ نفر دانشجوی ۲۵-۱۸ ساله مقطع کارشناسی دانشگاه شهید بهشتی، که به روش تصادفی ساده انتخاب شده بودند، انجام شد. به منظور سنجش قضاوت اخلاقی از ۲ داستان شخصی و غیر شخصی و به منظور القای هیجانی از سه دسته تصاویر با بار هیجانی مثبت، منفی و خنثی استفاده شد. این پژوهش در ۵ مرحله، ۳ مرحله جهت سنجش قضاوت اخلاقی و ۲ مرحله جهت القای هیجانی، انجام گرفت. سپس یافتهها با آزمون واریانس با اندازهگیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: دادههای به دست آمده نشان داد که تفاوت زمان واکنش به داستانهای شخصی در مرحله اول و سوم (۰۱/۰ P <) و همچنین مرحله اول و پنجم (۰۲۶/۰ P <) معنیدار بود، اما این تفاوت در مورد داستانهای غیر شخصی معنیدار نمیباشد. همچنین یافتهها بیانگر افزایش میانگین زمان واکنش به داستانهای قضاوت اخلاقی پس از القای هیجانی منفی است. نتیجهگیری: به نظر میرسد که تأثیر عوامل محیطی بر تصمیم گیریها به خصوص تصمیم گیریهای اخلاقی به نوع هیجانهای القاء شده و جنس تصمیم گیریهای هیجانی و شناختی بستگی دارد. واژههای کلیدی: داستانهای اخلاقی شخصی و غیر شخصی، قضاوت اخلاقی، القای هیجانی، پاسخهای سودگرایانه، دانشجو