ستاره شجاعی، احمد بهپژوه، محسن شکوهی یکتا، باقر غباری بناب، دوره ۱۱، شماره ۵ - ( ۸-۱۳۹۲ )
چکیده
زمینه و هدف : خواهران و برادران کودکان با نشانگان داون در معرض انواع خطرات و آسیبهای روانشناختی قرار دارند، بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزش تابآوری بر سلامت روانی خواهران و برادرانِ کودکان با نشانگان داون صورت گرفت. مواد و روشها : پژوهش مذکور از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون و پیگیری بود. جامعۀ آماری آن کلیه دختران و پسران ۱۴ تا ۱۸ ساله دارای خواهر یا برادر با نشانگان‏داون بودند. ۳۰ نفر از خواهران و برادران کودکان با نشانگان داون به روش نمونهگیری از کل جامعه انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایشی و کنترل تقسیم شدند. ابزار پژوهش، مقیاس سلامت روانی ۲۸ بود که دو مؤلفه بهزیستی روانی و درماندگی روانی را شامل میشد. یافتهها: تحلیل دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس مختلط به همراه اندازهگیری مکرر نشان داد که بهزیستی روانی خواهران و برادران کودکان با نشانگان داون گروه آزمایشی در مرحله پسآزمون به طور معنیداری افزایش و درماندگی روانیشان کاهش یافته و اثرات مشاهده شده در مرحله پیگیری پایدار مانده بود. از سوی دیگر تأثیر شرکت در برنامه آموزش تابآوری بر اساس جنسیت معنیدار نبود. نتیجهگیری : یافتههای پژوهش نشان داد که آموزش مهارتهای مرتبط با تابآوری میتواند سلامت روانی خواهران و برادران کودکان با نشانگان داون را افزایش دهد. کلید واژه ‎ ها: خواهران و برادران افراد با نشانگان داون، برنامه آموزش تابآوری، سلامت روانی
سعید اکبری نیا، عبداله قاسمی، معصومه شجاعی، سید محمد کاظم واعظ موسوی، دوره ۲۰، شماره ۳ - ( ۱۰-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف:کارکرد حرکتی و فعالیتهای روزانهکودکان همی پلژیدارای نقص میباشد؛ بنابراین هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی یک برنامه تمرینی منتخب و توانبحشی و برنامه تمرینی منتخب همراه با توانبخشی بر تبحر حرکتی دست غیرسالم کودکان همی پلژی بود. مواد و روشها:روش تحقیق نیمه تجربی میباشد. جامعه آماری را کودکان همی پلژیمراجعهکنندهبه مراکز توانبخشی توانیاب، زانکو و کیمیا در شهر کرمانشاه تشکیل دادند. نمونه آماری پژوهش براساس معیارهای ورود به پژوهش ۳۰ نفر بودند که بهصورت تصادفی ساده به ۳ گروه ۱۰ نفری تقسیم شدند و در مرحله بعد براساس معیارهای خروج از پژوهش ۲۴ نفر باقی ماندند. ابزار تحقیق را پرسشنامه دموگرافیک و آزمون MABC-۲ تشکیل دادند. جهت تجزیهوتحلیل دادهها از آزمون t وابسته و تحلیل واریانس یکراهه استفاده شد. یافتهها:نتایج نشان داد که بین پیشآزمون و پسآزمون هر دو گروه تجربی در تمامی متغیرها تفاوت معنیداری وجود دارد (۰۰۱/۰> P). در متغیر میخ و تخته بین گروه توانبحشی با گروه منتخب همراه با توانبحشی تفاوت معنیداری وجود دارد (۰۰۱/۰≥P). ولی بین دیگر گروهها تفاوت معنیدار نبود (۰۰۱/۰≤P). در متغیر نخ کردن صفحه بین گروه توانبحشی با گروه منتخب همراه با توانبحشی تفاوت معنیداری وجود دارد (۰۰۱/۰≥P). ولی بین دیگر گروهها تفاوت معنیدار نبود (۰۰۱/۰≤P). در متغیر رسم ماز بین گروه توانبحشی با گروه منتخب همراه با توانبحشی تفاوت معنیداری وجود دارد (۰۰۱/۰≥P). ولی بین گروه منتخب با توانبخشی تفاوت معنیدار نبود (۰۰۱/۰≤P). نتیجهگیری:میتوان نتیجه گرفت که گروه منتخب همراه با توانبحشی نسبت به گروههای دیگر اثربخشی بهتری در متغیرهای کیسه لوبیا، میخ و تخته، نخ کردن صفحه و رسم ماز دارد.
زمینه و هدف:ظرفیت ذهنیسازی برای توانمندسازی دانشجویان در تعاملات بینفردی و بهتبع اخذ موفقیتهای آینده لازم است و به همین دلیل شناخت همبستههای آن ضروری است. هدف از پژوهش حاضر ارائه بررسی ذهنیسازی بر اساس سبکهای دلبستگی، توانمندی ایگو، روابط موضوعی و الگوی تجلی اضطراب در دانشجویانبود. مواد و روشها:پژوهشحاضرازنوعتوصیفی-همبستگی است. جامعه پژوهش را دانشجویاندانشگاه سراسری اصفهان و دانشگاه آزادشهر اصفهان (خوراسگان) در نیمه اول سال ۱۴۰۱ تشکیل دادند که بر اساس آخرین گزارشها، تعداد آنها ۳۵۱۶۱ نفر اعلام شده است. بر اساس فرمول کوکران، ۳۸۰ دانشجو بهصورت در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه سبکهای دلبستگی (ASQ)، پرسشنامه توانمندی ایگو (PIES)، مقیاس روابط موضوعی بل (BORI)، پرسشنامه الگوهای تجلی اضطراب و پرسشنامه ظرفیت ذهنیسازی (RFQ) بود که بهصورت انفرادی توسط دانشجویان تکمیل شدند. بررسی دادهها به روش تحلیل رگرسیون چندگانه و با استفاده از نسخه بیستوششم نرمافزار SPSS انجام شد. یافتهها:نتایج نشان داد که سبکهای دلبستگی ایمن و دوسوگرا و همچنین توانمندی ایگو قادر به پیشبینی معنادار ظرفیت ذهنیسازی دانشجویان هستند (۰۵/۰>P). نتیجهگیری:لازم است جهت بهبود ذهنیسازی دانشجویان، اقداماتی جهت تقویت سبکهای دلبستگی ایمن و کاهش سبک دلبستگی دوسوگرا و همچنین افزایش توانمندی ایگو اعمال شود.