سارا قربانی، شهره سلیمانی فر، دوره ۲۰، شماره ۳ - ( ۱۰-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف:تکنیک رهایی هیجانی (EFT) یکی از شیوههای نوین درمانی است که میتواند با تأثیرات مثبتی که در فیزیولوژی مغز ایجاد میکند بر روی خلق و ناگویی هیجانی نیز تأثیر مثبت ایجاد کند. هدف اصلی این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش تکنیک رهایی هیجانی (EFT) بر بهبود ناگویی هیجانی و خلق منفی زنان مبتلا به اضطراب حالت-صفت بود. مواد و روشها:طرح پژوهش حاضر از نوع مطالعهی طرح تجربی مورد منفرد بود. جامعهی آماری پژوهش حاضر، کلیهی زنان دارای اضطراب حالت صفت مراجعهکننده به مراکز مشاوره شهر اصفهان در تابستان و پاییز ۱۳۹۹ بودند که از این میان ۳ نفر که واجد ملاکهای اضطراب حالت- صفت بودند و ازلحاظ ویژگیهای ملاک ورود و خروج و سایر ویژگیهایی همچون میزان تحصیلات، رده سنی و وضعیت اقتصادی و اجتماعی مشابه به هم بودند؛ انتخاب شدند. آزمودنیها به پرسشنامههای ناگویی هیجانی تورنتو،اضطراب، افسردگی و تنیدگی (DASS-۲۱) و چکلیست اختلالات روانی (SCL۹۰) پاسخ دادند. سپس، گروه آزمایش ۱۰ جلسهی ۹۰ دقیقهای آموزش تکنیک رهایی هیجانی EFTرا دریافت کردند درحالیکه گروه کنترل هیچ آموزشی را دریافت نکرد. دادهها با استفاده از تحلیل روش تحلیل درون موقعیتی و بین موقعیتی به تحلیل اثربخشی متغیر مستقل (مداخله EFT) بر متغیرهایوابسته (ناگویی هیجانی و خلق منفی) بررسی شدند. یافتهها:نتایج بیانگر این بود کهرهایی هیجانی (EFT) بر بهبود ناگویی هیجانی و خلق منفی در زنان مبتلا به اضطراب حالت صفت بهطور معناداری مؤثر بوده است (۰۱/۰>p). نتیجهگیری:بر اساس نتایج پژوهش حاضر، میتوان گفت که، رویکرد درمانی رهایی هیجانی (EFT) میتواند بهعنوان یک گزینه مداخلهای مؤثر برای کمک به زنان مبتلا به اضطراب حالت صفت جهت کاهش ناگویی هیجانی و خلق منفی آنان مورداستفاده قرار گیرد.