احمد علیپور، مهتا خزیمه، محدثه کاکوجویباری، دوره ۱۳، شماره ۱ - ( ۹-۱۳۹۴ )
چکیده
چکیده زمینه و هدف: با توجه به شیوع اختلال بیش‎فعالی/نارسایی ، هدف مطالعۀ حاضرآزمودن اثر تغییر حسی در ارائه‌ی محرک بر ادراک زمان، در کودکان مبتلا و غیرمبتلا به بیش‎فعالی/نارسایی توجه، با استفاده از تکالیف بازتولید زمان در دیرش‎های زمانی مختلف است. مواد و روش ها : ۱۵ کودک مبتلا به نقص توجه/بیش‎فعالی از مراجعان یک مطب روان‌پزشکی اطفال در مشهد و ۱۵ کودک غیرمبتلا از دو مدرسه در مشهد، با توجه به نتایج مقیاس کانرز فرم والدینی و مقیاس درجه‎بندی بیش‎فعالی/نارسایی توجه، انتخاب شدند و تکالیف بازتولید زمان را در سه تغییر حسی ارائه‌ی محرک (ارائه‌ی دیداری، ارائه‌ی شنیداری و ارائه‌ی دوگانۀ دیداری-شنیداری) و در ۶ دیرش زمانی (۳۶،۲۴،۱۸،۱۲،۶ و ۴۸ ثانیه) کامل کردند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که اثرات اصلی گروه و دیرش زمانی تکلیف (کاهش دقت عملکرد با افزایش طول مدت تکلیف) معنی‌دار است، اما دقت عملکرد در ارایه‌های حسی مختلف تفاوت معنی‌داری با هم نداشت. به‎علاوه تعامل بین گروه ودیرش زمانی تکلیف (یعنی افزایش اختلاف عملکرد بین دو گروه با افزایش دیرش زمانی تکلیف) تأیید شد، اما اثر تغییر حسی ارائه‌ی محرک در گروه بیش‎فعال از گروه عادی به‎طور معنی‌داری بزرگتر نبود. نتیجه‌گیری: افراد مبتلا به بیش‎فعالی در بازتولید فواصل زمانی، از آزمودنی‎های غیرمبتلا کم‎دقت‎ترهستند و با دیرش زمانی بیشتر، اختلاف آن‎ها نیز بیشتر می‎شود. هم‎چنین عملکرد به‎طور معنی‌داری تحت تأثیر تغییر حسی ارائه‌ی محرک قرار نگرفت و تفاوت بین دو گروه نیز در تغییر حسی معنی‌دار نبود. واژه‌های کلیدی: بیش‎فعالی/نارسایی توجه، ادراک زمان، تغییر حسی ارائه‌ی محرک، دیرش زمانی، تکالیف بازتولید زمان
