سید حامد حسین پور خاقانی، رحیم یوسفی، رضا عبدی، حسن یعقوبی، دوره ۲۲، شماره ۲ - ( ۶-۱۴۰۳ )
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به وجود تنوع شناختی، شخصیتی و تفاوتهای فرهنگی افراد و همچنین با نگرش به پنهانکاریهای متعدد در خصوص افشاء نشانگان بدریختانگاری بدن، مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه بین طرحواره‌های ناسازگار اولیه و ابعاد مرضی شخصیت با نشانگان بدریختانگاری بدن، از طریق میانجی‌گری حساسیت به طرد و نگرش‌های فرهنگی-اجتماعی نسبت به ظاهر انجام گرفت. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع مدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری؛ کلیه دانشآموزان مقطع متوسطه دوم نواحی پنج‌گانه تبریز در سالتحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بودند که با روش نمونهگیری در دسترس به تعداد ۳۹۶ نفر انتخاب و به پرسشنامههای نشانگان بدریخت انگاری بدن (اوستوزین و همکاران)، طرحواره‌های ناسازگار اولیه یانگ (فرم کوتاه)، ابعاد مرضی شخصیت ((PID-۵، نگرش‌های فرهنگی-اجتماعی نسبت به ظاهر (SATAQ-۳) و حساسیت به طرد مبتنی بر ظاهر (پارک) پاسخ دادند. جهت محاسبه شاخص‌های توصیفی و همبستگی از نرم‌افزار SPSS و برای مدلیابی معادلاتساختاری نیز، از نرم‌افزارAMOS استفاده شد. یافته‌ها: مبتنی بر نتایج در نگاره مدل اصلاحی پژوهش، تمامی مسیرهای مستقیم مفروضه، بهغیراز مسیر ابعاد مرضی شخصیت به نشانگان بدریختانگاری بدن (اندازه اثر: ۱۱/۰ و ۰۹/۰: P)، دارای اثر مستقیم و مثبت معنیداری میباشد (۰۵/۰<P). همچنین نقش میانجی حساسیت به طرد و نگرش‌های فرهنگی-اجتماعی نسبت به ظاهر در ارتباط بین طرحواره‌های ناسازگار اولیه و ابعاد مرضی شخصیت با نشانگان بدریخت انگاری بدن در سطح معنیداری قرار دارد (۰۱/۰<P). نتیجه‌گیری: نتایج نشان میدهد، طرحواره‌های ناسازگار اولیه و ابعاد مرضی شخصیت مـیتوانند شـکلگیـری نشانگان بدریخت انگاری بدن را برمبنای مکانیـسمهـای واسـطهای حساسیت به طرد و نگرش فرهنگی-اجتماعی نسبت به ظاهر در بـین نوجوان پیشبینی کنند.
