نجمه امانی، کبری حاجعلیزاده، اقبال زارعی، فریبرز درتاج، دوره ۱۸، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف:آرتریت روماتوئید شایعترین بیماری التهابی روماتیسمی است. در اکثر جوامع شیوع تقریبی ۳ درصد دارد. اضطراب یکی از شایعترین تجارب ناخوشایند روان‌شناختی است که در بیماران روماتوئیدی گزارش شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روان‌درمانی کوتاه‌مدت فشرده (ISTDP) بر کاهش اضطراب بیماران روماتوئیدی انجام شد. مواد و روش‌ها:پژوهش حاضر از نوع پژوهشهای نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل بیماران آرتریت روماتوئیدی بود که در طول مدت پژوهش به کلینیک‌های روماتولوژی شهر کرمان مراجعه کرده بودند متخصصان روماتولوژی بر اساس ملاک‌های انجمن روماتولوژی امریکا وملاکهای ورودوخروج، ۴۰ نفر از بیماران زنومردبهصورت هدفمند انتخابشدند. سپس اعضا گروه نمونه به‌صورت تصادفی به دو گروه ۲۰ نفری آزمایش و گواه تقسیم شدند. برای گروه آزمایشی ۱۵ جلسه یک و نیم‌ساعته روان‌درمانی پویشی فشرده کوتاه‌مدت انجام شد که به‌صورت هفته‌ای یک‌بار و به‌صورت فردی برگزار شد.پس از ۱۵ جلسهمداخله،گروهآزمایشیو گواه مجدداًپرسشنامههایمقیاس اضطراب و افسردگی بیمارستانرا پر کردند. اطلاعات پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس و به‌وسیله‌ی نرمافزار SPSS ۱۹مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها:یافته‌های تحقیق پس از بررسی نمرات پیشآزمون بین دو گروه آزمایش و گواه بیانگر این مطلب بود که روان‌درمانی پویشی کوتاه‌مدت فشرده بر کاهش نمره اضطراب در بیماران روماتوئیدی مؤثر است(۰۵/۰>p). نتیجه‌گیری:به نظر می‌رسد بهکارگیریمفاهیم و فنون روان‌پویشی در درک اختلالات اضطرابی، بسیار مهم هستند. روان‌درمانی پویشی کوتاه‌مدت فشرده با تأثیر بر مسیر تخلیه اضطراب و کنترل دقیق و پایش لحظه‌به‌لحظه اضطراب، احساس و دفاع‌ها کمک شایانی به کاهش اضطراب و کاهش نشانه‌های بالینی در بیماران روماتوئیدی می‌کند.
زمینه و هدف:بیماری آرتریت روماتوئید با خطر افزایش انواع متفاوتی از پریشانی‌‌های روان‌شناختی همراه است. بروز این اختلالات به عوامل فرساینده بیماری مزمن افزوده می‌شود و در میزان سازگاری و سلامت روانی و اجتماعی این افراد تأثیرات منفی بسیاری را به وجود می‌آورد. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی روان‌درمانی کوتاه‌مدت فشرده (ISTDP) برکاهش آلکسی تایمیا در بیماران روماتوئیدی بود. مواد و روش‌ها:پژوهش حاضر از نوع پژوهشهای نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و همراه با گروه کنترل بود. جهتانتخابنمونهابتداازبینکلینیکهای تخصصی روماتولوژی شهر کرمانچند کلینیک به‌صورت تصادفی انتخاب شدند. سپس بیماران آرتریت روماتوئیدی که در طول مدت پژوهش مراجعه کرده بودند، توسط متخصصان روماتولوژی مورد ارزیابی قرار گرفتند و بر اساس ملاک‌های انجمن روماتولوژی آمریکا (۲۰۰۵) وتشخیصمتخصصروماتولوژیوملاکهای ورودوخروج،۴۰ نفر از بیماران زنومردمبتلابهآرتریتروماتوئیدبهعنواننمونه آماری به‌صورت هدفمندانتخاب شدند. گروه نمونه به‌صورت تصادفی به دو گروه ۲۰ نفری آزمایش و گواه تقسیم شدند. برای گروه آزمایشی ۱۵ جلسه یک و نیم‌ساعته روان‌درمانی پویشی فشرده کوتاه‌مدت انجام شد. داده‌ها با کمک مقیاس الکسی تایمیا تورنتو (TAS) جمع‌آوری شد. داده‌های پژوهش با استفاده از تحلیل کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها:یافته‌های تحقیق بیانگر این مطلب بود که روان‌درمانی پویشی کوتاه‌مدت فشرده بر کاهش میزان آلکسی تایمیا در بیماران روماتوئیدی مؤثر است(۰۵/۰p<). نتیجه‌گیری:روان‌درمانی پویشی کوتاه‌مدت فشرده با تأثیر بر مسیر تخلیه اضطراب و کنترل دقیق و پایش لحظه‌به‌لحظه اضطراب، احساس و دفاع‌ها کمک شایانی به کاهش نشانه‌های بالینی در بیماران روماتوئیدی می‌کند.
