فاطمه سادات تارا، فرشاد بهاری، رحیم حمیدی پور، دوره ۱۳، شماره ۲ - ( ۹-۱۳۹۴ )
چکیده
چکیده زمینه و هدف: بیشتر بیماری‌ها به ویژه انواع مزمن و ناتوان‌کننده، مشکلات روانی را به همراه دارند. یکی از بیماری‌های مزمن که با مشکلات روان‎شناختی ارتباط تنگاتنگی دارد، نارسایی کلیوی است. این اختلال می‎تواند سلامت عمومی افراد را به خطر بیندازد. این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی معنادرمانی به شیوه گروهی بر امید و سلامت عمومی بیماران دیالیزی بیمارستان میلاد تهران، ایران انجام شد. مواد و روش‌ها: روش تحقیق نیمه تجربی با طرح پیش‎آزمون/پس‎آزمون بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه بیماران مراجعه‌کننده به بخش دیالیز بیمارستان میلاد در پائیز و زمستان سال ۹۱ بود. ۳۰ نفر از این بیماران به روش هدفمند انتخاب، و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (۱۵ نفر در هر گروه) جایگزین شدند. گروه آزمایش مداخله‎ی معنادرمانی را به شیوه گروهی در ۸ جلسه‎ی ۹۰ دقیقه‎ای دریافت کردند و گروه کنترل نیز در لیست انتظار بودند و هیج مداخله‎ای دریافت نکردند. برای تجزیه و تحلیل داده‎ها از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. سطح اطمینان ۹۵/۰ و مقدار خطای قابل قبول ۰۵/۰ است. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که بیمارانی که مداخله‎ی معنادرمانی را دریافت کرده بودند میزان امید و سلامت عمومی آنان افزایش یافته بود. نتیجه‌گیری: باتوجه به نتایج به دست آمده می‎توان گفت که رویکرد معنادرمانی در افزایش امید و سلامت عمومی بیماران دیالیزی بیمارستان میلاد اثربخش بوده است. واژه‌های کلیدی: امید، بیماران دیالیزی، سلامت عمومی، معنادرمانی
