نگار قدیمی باویل علیائی، دکتر زینب خانجانی، دکتر تورج هاشمی، دوره ۲۰، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف:پژوهش حاضر با هدف مقایسه ریسک‌پذیری، هیجان‌خواهی و تکانشگری نوجوانان دختر و پسر براساس میزان تأثیرپذیری از همسالان انجام گرفت. مواد و روش‌ها:روش پژوهش حاضر با توجه به هدف پژوهشی از نوع بنیادی بوده و با توجه به روش جمع‌آوری دادهها از نوع توصیفی و تحقیقات علی– مقایسه‌ای بود. به‌منظور دستیابی به اهداف پژوهش از میان کلیه نوجوانان ۱۴-۱۸ ساله شهر تبریز، نمونه‌ای به حجم ۳۲۷ نفر با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع‌آوری دادهها از پرسشنامه مقاومت در برابر نفوذ همسالان (۱)، مقیاس خطرپذیری نوجوانان ایرانی (۲)، مقیاس هیجان‌خواهی آرنت (۳) و پرسشنامه تکانشگری بارات ویرایش یازدهم (۴) استفاده شد. همچنین داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۶ تحلیل شدند. یافته‌ها:تحلیل دادهها با استفاده از روش تحلیل واریانس عاملی چند متغیره نشان داد که میزان ریسک‌پذیری نوجوانان براساس تأثیرپذیری از همسالان نسبت به گروه مقاوم در برابر تأثیر همسالان بیشتر است. همچنین میزان ریسک‌پذیری پسرها نسبت به دخترها براساس میزان تأثیرپذیری از همسالان بیشتر است. اما در مورد هیجان‌خواهی و تکانشگری نوجوانان دختر و پسر براساس میزان تأثیرپذیری از همسالان تفاوتی مشاهده نشد. نتیجه‌گیری:براساس یافته‌های پژوهش حاضر می‌توان چنین نتیجه گرفت که همسالان تأثیر بالایی بر روی ریسک‌پذیری، هیجان‌خواهی و تکانشگری نوجوانان دارند، لذا پیشنهاد می‌شود که با برگزاری کلاس های آموزشی برای نوجوانان و خانواده‌های ایشان در مورد اهمیت دوستی‌های دوران نوجوانی و تأثیر دوستی در این دوران بر رفتارهای پرخطر اقدامات پیشگیرانه در این زمینه صورت گیرد.
خانم مرضیه جمشیدی، دکتر پروین احتشام زاده، دکتر مرضیه طالب زاده، دکتر رضا پاشا، دکتر ساسان باوی، دوره ۲۲، شماره ۱ - ( ۲-۱۴۰۳ )
چکیده
زمینه و هدف: خودکشی یک پیامد اجتماعی پیچیده است و در بین دانشآموزان دختر یک مشکل رو به افزایش است. برای پیشگیری از اقدام به خودکشی مهارت‌ها و مداخلات فروانی ارائه شده‌‌است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان هولوگرافیک بر کنجکاوی اجتماعی و سرزندگی تحصیلی دانشآموزان دختر اقدام کننده به خودکشی انجام شد. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع شبه‌‌آزمایشی با پیش‌‌آزمون و پس‌‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشآموزان دختر مقطع متوسطه اصفهان در سال ۱۴۰۲ دارای سابقه خودکشی در دو سال گذشته بود. از بین آن‌‌ها تعداد ۳۰ نفر با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و به‌‌صورت تصادفی و با روش قرعه‌‌کشی در دو گروه آزمایش و کنترل (۱۵ نفر در گروه آزمایش و ۱۵ نفر در گروه کنترل) جایگزین شدند. گروه آزمایش درمان هولوگرافیک (۹ جلسه) و هر هفته یک جلسه و به مدت ۹۰ دقیقه دریافت نمودند و گروه کنترل در این مدت مداخله‌‌ای دریافت نکردند. پرسشنامه‌‌های پژوهش شامل پرسشنامه کنجکاوی اجتماعی تود و همکاران (۲۰۱۸) و مقیاس سرزندگی تحصیلی مارتین و مارش (۲۰۰۶) بود. برای تجزیه‌وتحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس تک متغیری با نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۵ استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که درمان هولوگرافیک در افزایش کنجکاوی اجتماعی و سرزندگی تحصیلی در مرحله پس‌‌آزمون مؤثر بود (۰۰۱/۰p<). نتیجه‌گیری: یافته‌‌هــای پژوهــش حاضــر می‌‌توانــد در انتخــاب و طراحـی مناسـب‌‌ترین رویکـرد درمانـی در کاهش افکار خودکشی دانشآموزان دختر دارای پریشانی روان‌‌شناختی مورداستفاده قـرار گیرنـد.
