1- کارشناس ارشد، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران. 2- استاد، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران. 3- استادیار، گروه روانشناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران ، z_zanjani2005@yahoo.com 4- استادیار، گروه مغز و اعصاب، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران.
چکیده: (2371 مشاهده)
زمینه و هدف: میگرن از شایعترین بیماریهای عصبی و عامل کاهش کیفیت زندگی است .تنظیم هیجان از عوامل دخیل در کیفیت زندگی می باشد.مزمن بودن میگرن باعث کاهش تحمل پریشانی می شود.طبق شواهد تنظیم هیجان و تحمل پریشانی نقش مهمی در کیفیت زندگی دارند.هدف این پژوهش مقایسه کیفیت زندگی ،تنظیم هیجان و تحمل پریشانی در افراد مبتلا به میگرن و غیر مبتلا بود.
روش بررسی: این پژوهش از نوع علی-مقایسه ای است. نمونه شامل دو گروه ۴۰ نفرهکه یک گروه از افراد مبتلا به میگرن که به کلینیکهای مغز و اعصاب شهر کاشان دربهار و تابستان ۹۷ مراجعه نموده و افراد غیرمبتلا که از جامعه عمومی در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش:مقیاس ناتوانی ناشی از میگرن(MIDAS)،مقیاس کیفیت زندگی(WHOQOL-BREF)،مقیاس دشواری در تنظیم هیجان(DERS)و مقیاس تحمل پریشانی(DTS).تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزارSPSS-۱۹ و آزمون t مستقل انجام شد.
یافتهها:طبق نتایج بین نمره کیفیت زندگی(t=-۷/۵۶)،تنظیم هیجان(t=۱۸/۷۸) و تحمل پریشانی(t=-۳/۵۷) در دو گروه مبتلا و غیر مبتلا تفاوت معنادار وجود داشت(p<۰۰۱).
نتیجهگیری:افراد مبتلا به میگرن در مقایسه با غیرمبتلا کیفیت زندگی، تنظیم هیجان و تحمل پریشانی کمتر را گزارش کردند. میگرن به عنوان یک درد مزمن باعث اختلال در فعالیت های روزمره و کاهش کیفیت زندگی میشود. همچنین اختلال در تنظیم هیجان باعث افزایش شدت درد میشوند بعلاوه این بیماران چون نمیتوانند درد خود را تسکین دهند دچار ناتوانی در تحمل پریشانی هستند.
Khalili Sefat M, Omidi A, Zanjani Z, Daneshvar Kakhaki R. The Comparison of Quality of Life, Emotion Regulation and Distress Tolerance of People with and without Migraine. RBS 2019; 17 (3) :483-494 URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-686-fa.html
خلیلی صفت مینا، امیدی عبدالله، زنجانی زهرا، دانشور کاخکی رضا. مقایسه کیفیت زندگی ،تنظیم هیجان و تحمل پریشانی در افراد مبتلا به میگرن و افراد عادی. تحقیقات علوم رفتاری. 1398; 17 (3) :483-494