دوره 18، شماره 1 - ( 1-1399 )
جلد 18 شماره 1 صفحات 77-70 |
برگشت به فهرست نسخه ها
سمیه کاظمیان* 
1، اعظم مرادی2 ، فهیمه فداکار3
1، اعظم مرادی2 ، فهیمه فداکار3
1- استادیار، گروه مشاوره، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران. ، azammoraadi@gmail.com
2- کارشناس ارشد، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.
3- مدرس دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.
2- کارشناس ارشد، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.
3- مدرس دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.
چکیده: (2570 مشاهده)
زمینه و هدف: مدل‌های مختلف آموزش روانی خانواده ازجمله مدل موس و تسو برای خانواده‌های دارای یک عضو دیرآموز می‌تواند اثر چشم‌گیری داشته باشد. در این پژوهش اثربخشی برنامه توانبخشی خانواده در ارتقای بهزیستی روانشناختی مادران کودکان دیرآموز موردبررسی قرارگرفته است.
مواد و روش‌ها: این پژوهش از نوع نیمه آموزشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون و گروه کنترل بود. نمونه پژوهش حاضر شامل ۳۰ نفر از مادران کودکان دیرآموز بود که ۱۵ نفر آن‌ها در گروه آزمایش و ۱۵ نفر دیگر در گروه کنترل قرار گرفتند. برنامه توانبخشی خانواده طبق مدل موس و تسو در ۸ جلسه یک الی یک و نیم ساعت برای گروه آزمایش به اجرا درآمد. تمام شرکت‌کنندگان فرم کوتاه پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف را تکمیل نمودند و نتایج از طریق تحلیل کوواریانس چند متغیره تحلیل شدند.
یافته‌ها: تحلیل نتایج نشان داد که برنامه توانبخشی با مدل موس و تسو، بهزیستی روانشناختی و مؤلفه‌های آن را، در مادران گروه آزمایش ارتقا داده است. این اثر توانبخشی خانواده طبق مدل موس و تسو را ، بر خرده مقیاس‌های ارتقای پذیرش خود ، روابط مثبت با دیگران ، خودمختاری ، تسلط بر محیط ، زندگی هدفمند و رشد فردی می توان مشاهده کرد.
نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش نشان داد که برنامه توانبخشی با مدل موس و تسو با تأکید بر رویکرد شناختی_ رفتاری، می‌تواند جهت ارتقاء بهزیستی روانشناختی مادران دارای کودک دیرآموز مؤثر واقع شود. بنابراین درمانگران می‌توانند در ارتباط با این مادران با استفاده از این مدل و کار آیی آن، به بهزیستی آنان کمک کنند.
مواد و روش‌ها: این پژوهش از نوع نیمه آموزشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون و گروه کنترل بود. نمونه پژوهش حاضر شامل ۳۰ نفر از مادران کودکان دیرآموز بود که ۱۵ نفر آن‌ها در گروه آزمایش و ۱۵ نفر دیگر در گروه کنترل قرار گرفتند. برنامه توانبخشی خانواده طبق مدل موس و تسو در ۸ جلسه یک الی یک و نیم ساعت برای گروه آزمایش به اجرا درآمد. تمام شرکت‌کنندگان فرم کوتاه پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف را تکمیل نمودند و نتایج از طریق تحلیل کوواریانس چند متغیره تحلیل شدند.
یافته‌ها: تحلیل نتایج نشان داد که برنامه توانبخشی با مدل موس و تسو، بهزیستی روانشناختی و مؤلفه‌های آن را، در مادران گروه آزمایش ارتقا داده است. این اثر توانبخشی خانواده طبق مدل موس و تسو را ، بر خرده مقیاس‌های ارتقای پذیرش خود ، روابط مثبت با دیگران ، خودمختاری ، تسلط بر محیط ، زندگی هدفمند و رشد فردی می توان مشاهده کرد.
نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش نشان داد که برنامه توانبخشی با مدل موس و تسو با تأکید بر رویکرد شناختی_ رفتاری، می‌تواند جهت ارتقاء بهزیستی روانشناختی مادران دارای کودک دیرآموز مؤثر واقع شود. بنابراین درمانگران می‌توانند در ارتباط با این مادران با استفاده از این مدل و کار آیی آن، به بهزیستی آنان کمک کنند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |