[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
پرداخت هزینه ها::
بانک‌ها و نمایه نامه‌ها::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
:: دوره 15، شماره 3 - ( 7-1396 ) ::
جلد 15 شماره 3 صفحات 377-371 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی وضعیت مهار فیزیکی و دارویی در بخش‌های حاد روان‌پزشکی بیمارستان فارابی اصفهان
سید محمد مهدی کهنگی* 1، صفا مقصودلو2 ، آرش قدوسی3
1- کارشناس ارشد، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان )خوراسگان(، اصفهان، ایران
2- روان‌پزشک، گروه روان‌پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نجف‌آباد، اصفهان، ایران
3- دانشیار، مرکز تحقیقات سلامت جامعه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان (خوراسگان)، اصفهان، ایران
چکیده:   (2467 مشاهده)
زمینه و هدف : خشونت و آژیتاسیون بیمار در بخش‌های روان‌پزشکی و شرایط مهار فیزیکی و دارویی بیمار باید مد نظر قرار گیرد. با وجود این که برخی افراد مهار کردن بیماران را برای کنترل خشونت لازم می‌‌‌دانند، اما بسیاری معتقد هستند که مهار بیماران روانی نوعی تجاوز به حقوق انسان می‌باشد و در واقع، از عوارض جسمی ‌‌‌و روانی آن بیم دارند. بنابراین، با توجه به این که میزان موارد مهار کردن بیماران در واحدهای روا‌ن‌پزشکی به عنوان یک شاخص بهداشتی محسوب می‌شود و همچنین، با در نظر گرفتن آثار منفی این مداخلات، مطالعه حاضر با هدف بررسی وضعیت مهار فیزیکی و دارویی در بخش‌های حاد روان‌پزشکی بیمارستان فارابی اصفهان انجام شد. مواد و روش‌ها: در این پژوهش از یک فرم جمع‌آوری اطلاعات محقق ساخته شامل خصوصیات دموگرافیک و تشخیص روان‌پزشکی بیمار و نیز اطلاعاتی در مورد فرایند مهار بیمار استفاده گردید. برای هر یک از موارد مهار در طی انجام مطالعه یک فرم تکمیل شد و سپس مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته‌ها: درطول دوره پژوهش (1 ماه)، 144 بیمار تحت انواع مهار قرار گرفتند و 399 بار مهار فیزیکی یا دارویی بیمار به صورت مجزا یا هم‌زمان انجام شد. بیشتر موارد مهار فیزیکی در اتاق عمومی بیماران، به روش دو اندام، توسط دو نفر از کارکنان و به مدت 1 تا 8 ساعت صورت گرفت. متداول‌ترین علت مهار فیزیکی و مهار دارویی به ترتیب خشونت کلامی و بی‌خوابی بود. طی انجام مطالعه، هیچ عارضه دارویی مشاهده نشد و درد به عنوان بیشترین عارضه در مهار فیزیکی گزارش گردید. متداول‌ترین داروی مورد استفاده به منظور مهار دارویی، هالوپریدول بود. نتیجه‌گیری: دانستن نحوه مهارهای فعلی باعث می‌شود تا با تغییر فرهنگ و دور شدن از روش‌های مهار طاقت‌فرسا و تحمل‌ناپذیر، راه برای اجرای مهارهای فیزیکی و دارویی مدرن که منجر به عدم محرومیت بیماران و افزایش انگیزه آنان در باقی ماندن در درمان می‌شود، هموار گردد.
واژه‌های کلیدی: خشونت، آژیتاسیون، دارویی، مهار فیزیکی
متن کامل [PDF 390 kb]   (1668 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1398/11/19 | پذیرش: 1396/7/23 | انتشار: 1396/7/23
ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

کهنگی س م م, مقصودلو ص, قدوسی آ. Evaluation of Physical and Therapeutical Restraint in the Emergency Psychiatry Wards of Farabi Hospital on Isfahan, Iran. RBS 2017; 15 (3) :371-377
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-554-fa.html

کهنگی سید محمد مهدی، مقصودلو صفا، قدوسی آرش. بررسی وضعیت مهار فیزیکی و دارویی در بخش‌های حاد روان‌پزشکی بیمارستان فارابی اصفهان. تحقیقات علوم رفتاری. 1396; 15 (3) :371-377

URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-554-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 15، شماره 3 - ( 7-1396 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مجله تحقیقات علوم رفتاری Journal of Research in Behavioural Sciences
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 39 queries by YEKTAWEB 4645