[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
پرداخت هزینه ها::
بانک‌ها و نمایه نامه‌ها::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
:: دوره 15، شماره 3 - ( 7-1396 ) ::
جلد 15 شماره 3 صفحات 330-321 برگشت به فهرست نسخه ها
اثربخشی طرحواره درمانی ذهنیت‌مدار بر کاهش علایم خودشیفتگی مبتلایان به اختلال شخصیت خودشیفته: پژوهش مورد- ‌منفرد
سعید خدابنده‌لو* 1، محمود نجفی2 ، اسحق رحیمیان بوگر3
1- کارشناس ارشد، گروه روان شناسی بالینی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
2- استادیار، گروه روان‌شناسی بالینی، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
3- دانشیار، گروه روان‌شناسی بالینی، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
چکیده:   (2643 مشاهده)
زمینه و هدف : اختلال شخصیت خودشیفته (Narcissistic personality disorder یا NPD)، اختلالی است که افراد مبتلا به‌ دلیل احساس اهمیت شخصی بزرگ‌منشانه، با مشکلات بین ‌فردی و همدلی بسیاری روبه‌رو می‌شوند. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی طرحواره‌ درمانی ذهنیت‌مدار بر کاهش علایم خودشیفتگی مبتلایان به NPD انجام شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه، از روش مورد- ‌منفرد با طرح A-B و خط ‌پایه چندگانه استفاده گردید. نمونه‌ها شامل 3 مورد (2 زن و 1 مرد) از مراجعه‌ کنندگان به کلینیک مشاوره شهر قزوین بودند که به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و پس از پاسخگویی به نسخه 40 گویه‌ای مقیاس شخصیت خودشیفته (40-Narcissistic Personality Inventory یا 40-NPI)، بر اساس ملاک‌های Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders-5 th Edition (DSM-5)، توسط روان‌پزشک مورد مصاحبه تشخیصی قرار گرفتند و مبتلا به NPD تشخیص داده شدند. جهت سنجش علایم خودشیفتگی آزمودنی‌ها، از مقیاس چند محوری بالینی Millon (Millon Clinical Multiaxial Inventory-III یا MCMI-III) استفاده گردید. طرحواره‌ درمانی در 20 جلسه انفرادی 60 دقیقه‌ای به صورت هفته‌ای دو جلسه اجرا شد. دوره پیگیری درمان نیز 1 ماه پس از پایان مداخله دنبال گردید. یافته‌ها: داده‌های به دست آمده با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی شامل میانگین و میانه، تحلیل دیداری شکل‌ها در دو بخش درون موقعیتی و بین موقعیتی با شاخص ثبات و جهت روند، درصد داده‌های غیر همپوش (Percentage of non-overlapping data یا PND) و درصد داده‌های همپوش (Percentage of overlapping data یا POD) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس یافته‌ها، طرحواره ‌درمانی در کاهش علایم خودشیفتگی مبتلایان به NPD مؤثر بود. نتیجه‌گیری: طرحواره‌ درمانی در بهبود و کاهش علایم افراد دارای NPD از کارایی و اثربخشی لازم برخوردار است و می‌تواند در درمان مبتلایان به این اختلال به کار رود.
واژه‌های کلیدی: روان ‌درمانی، اختلالات شخصیت، اختلال شخصیت خودشیفته
متن کامل [PDF 782 kb]   (812 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1398/11/19 | پذیرش: 1396/7/23 | انتشار: 1396/7/23
ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

خدابنده‌لو س, نجفي م, رحیمیان بوگر ا. The Effectiveness of Schema Therapy with Schema Mode Approach on Reduce of Narcissism's Symptoms in Narcissistic Personality Disorder: A Single-Subject Research. RBS 2017; 15 (3) :321-330
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-548-fa.html

خدابنده‌لو سعید، نجفی محمود، رحیمیان بوگر اسحق. اثربخشی طرحواره درمانی ذهنیت‌مدار بر کاهش علایم خودشیفتگی مبتلایان به اختلال شخصیت خودشیفته: پژوهش مورد- ‌منفرد. تحقیقات علوم رفتاری. 1396; 15 (3) :321-330

URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-548-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 15، شماره 3 - ( 7-1396 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مجله تحقیقات علوم رفتاری Journal of Research in Behavioural Sciences
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 39 queries by YEKTAWEB 4645