اثربخشی درمان شناختی- رفتاری (CBT) گروهی بر کاهش اختلال سازگاری در سالمندان
|
مینا پورفرخ1، رضا کرمینیا2، حسن احدی3 |
1- دانشجوی دکتری، گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران 2- استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه علوم پزشکی بقیهاله (عج)، تهران، ایران 3- استاد، گروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران |
|
چکیده: (2200 مشاهده) |
زمینه و هدف : پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان شناختی- رفتاری (Cognitive behavioral therapy یا CBT) گروهی بر کاهش اختلال سازگاری در سالمندان انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه از نوع کاربردی و نیمه آزمایشی و جامعه آماری آن شامل سالمندانی بود که برای درمان یا ارتقای سطح روانشناختی خود به مراکز توانبخشی روزانه سالمندان و کانون جهاندیدگان تهران مراجعه کرده بودند. نمونهها به صورت در دسترس و به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابتدا پرسشنامه رویدادهای مهم زندگی (Chief Life Events Inventory یا CIEI) و سپس پرسشنامه استاندارد معاینه مختصر وضعیت شناختی (Mini Mental Status Examination یا MMSE) به همراه مصاحبه بالینی اجرا گردید. در مرحله بعد، با اجرای پرسشنامه سازگاری Bell (Bell Adjustment Inventory یا BAI)، افراد مبتلا به اختلال سازگاری بر اساس Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders-5 th Edition (DSM-5) انتخاب شدند. از بین افراد مبتلا به اختلال سازگاری، 30 نفر به طور تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه 15 نفره شامل گروه آزمایش (اجرای مداخله CBT) و شاهد (در لیست انتظار) قرار گرفتند. سپس پسآزمون و پیگیری یک ماهه بر روی هر دو گروه اجرا گردید. یافتهها: بر اساس یافتههای آزمونهای تعقیبی Tukey و تحلیل وارایانس، تفاوت معنیداری بین میانگین نمرات پسآزمون و پیگیری گروه آزمایش در کاهش اختلال سازگاری کل در سالمندان وجود داشت (001/0 = P). نتیجهگیری: مداخله CBT بر اختلال سازگاری سالمندان مؤثر میباشد. |
|
واژههای کلیدی: سالمندان، اختلال سازگاری، درمان شناختی- رفتاری، گروه درمانی |
|
متن کامل [PDF 727 kb]
(792 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/11/19 | پذیرش: 1396/4/24 | انتشار: 1396/4/24
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|