عوامل جمعیتشناختی، دینداری با تکیه بر اسلام و عملکرد خانواده در پیشبینی شادکامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز
|
منصور بیرامی1 ، تورج هاشمی2 ، پروانه علائی2 ، وحیده عبدالهی عدلی انصار |
1- استادیار، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران 2- دانشجوی دکتری، دانشکده روانشناسی تربیتی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران |
|
چکیده: (1839 مشاهده) |
مقدمه: با توجه به اهمیت موضوع شادکامی در زندگی، این پژوهش به منظور تعیین سهم عوامل جنسیت، نوع سکونت، دینداری و عملکرد خانواده در پیشبینی شادکامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام گرفت. مواد و روش‏ها: این تحقق از نوع توصیفی ـ همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تبریز و مشغول به تحصیل در نیمسال دوم سال تحصیلی 88-1387 بود، 372 دانشجو به شیوه نمونه‏گیری تصادفی خوشه‏ای چندمرحله‏ای انتخاب شده و به ابزار سنجش خانواده (FAD)، مقیاس شادکامی (MUNSH) و مقیاس سنجش دینداری با تکیه بر اسلام پاسخ دادند؛ سن، جنسیت و نوع سکونت آنان پرسیده شد. داده‏‏ها با استفاده از روش‏های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به شیوه گامبهگام تجزیه و تحلیل شد. یافته‏ها: بین عملکرد خانواده و نیز دینداری با تکیه بر اسلام، با شادکامی رابطه وجود دارد (01/0< P). عوامل جنسیت، نقشها، نوع سکونت، دینداری و ارتباط، 32 درصد تغییرات احساس شادکامی را پیشبینی میکنند (01/0< P). ضرایب بتای متغیرهای پیشبین نشان میدهد جنسیت نقش مهمتری در پیشبینی تغییرات شادکامی دارد. نتیجه‏گیری: دانشجویان بومی نسبت به دانشجویان غیربومی، و پسران نسبت به دختران شادتر هستند. دانشجویان با عملکرد خانوادگی سازگارانه و گرایش و تعهد به دین اسلام، شادتر هستند. بنابراین، برگزاری کارگاه‏های آموزش خانواده و مراسم مذهبی مناسب برای افزایش شادکامی دانشجویان پیشنهاد می‏شود. واژه‏های کلیدی: دینداری با تکیه بر اسلام – عملکرد خانواده – شادکامی – عوامل جمعیتشناختی- دانشجو |
|
|
|
متن کامل [PDF 198 kb]
(427 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/11/19 | انتشار: 1390/1/26
|
|
|
|