زمینه و هدف: بخشودگی زناشویی یکی از مهم‌ترین عوامل مؤثر در رضایت زناشویی و به‌عنوان متغیری مؤثر در حل تعارضات زناشویی و افزایش رضایت زناشویی در نظر گرفته می­شود. هدف اصلی این پژوهش، تدوین مدل علّی بخشودگی زناشویی بر اساس هوش هیجانی و هوش معنوی با نقش واسطه­ای تمایزیافتگی زوجین بوده است.
مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع همبستگی به شیوه معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل زنان متأهل 25 تا 45 ساله شهر همدان بوده که از بین آن‌ها تعداد 408 نفر به روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای انتخاب شدند. همه آن‌ها پرسشنامه‌های بخشش زناشویی، هوش معنوی، هوش هیجانی و تمایزیافتگی زوجین را تکمیل کردند. برای تحلیل داده­ها از آزمون معادلات ساختاری به کمک نرم‌افزار PLS استفاده شد.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد بین هوش هیجانی (102/0) و هوش معنوی (286/0) زوجین با بخشودگی زناشویی رابطه مستقیم مثبت وجود دارد. مسیر رابطه بین هوش معنوی زوجین و سطح تمایزیافتگی آن­ها مستقیم، منفی و معنی‌دار است (139/0-). همچنین مسیر رابطه بین سطح تمایزیافتگی (348/0-) و بخشودگی زناشویی زوجین مستقیم و رابطه بین دو متغیر منفی است. سطح تمایزیافتگی زوجین بر رابطه بین هوش هیجانی و بخشودگی زناشویی (07/0-) و همچنین رابطه بین هوش معنوی و بخشودگی زناشویی (048/0) زوجین اثر میانجیگری دارد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش می‌توان گفت مدل علی بخشودگی زناشویی بر اساس هوش هیجانی و هوش معنوی با نقش واسطه‌ای تمایزیافتگی از برازش خوبی برخوردار است و لذا آگاهی مشاوران، روانشناسان و متخصصان از این متغیرها می‌تواند کمک‌کننده باشد.

واژه‌های کلیدی: مدل علّی بخشودگی زناشویی، هوش هیجانی، هوش معنوی، تمایزیافتگی.

متن کامل [PDF 474 kb]   (619 دریافت)