Dalvi-Isfahani F, Alimohammadi N, Pahlavanzadeh S. The Effectiveness of Group Psychological Training on the Depression of family caregivers Multiple Sclerosis Patients: Clinical Trials. RBS 2020; 18 (1) :91-100
URL:
http://rbs.mui.ac.ir/article-1-749-fa.html
دلوی اصفهانی فریبا، علیمحمدی نصراله، پهلوان زاده سعید. اثر بخشی آموزش روانشناختی برمیزان افسردگی مراقبین مبتلایان به مولتیپل اسکلروزیس. تحقیقات علوم رفتاری. ۱۳۹۹; ۱۸ (۱) :۹۱-۱۰۰
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-۱-۷۴۹-fa.html
۱- کارشناس ارشد روان پرستاری ، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، خیابان هزار جریب، اصفهان، ایران.
۲- دانشیار، مرکز تحقیقات پرستاری مامایی، گروه پرستاری مراقبت های ویژه ، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، خیابان هزار جریب، اصفهان، ایران. ، alimohammadi@nm.mui.ac.ir
۳- مربی پرستاری، مرکز تحقیقات پرستاری مامایی،گروه روانپرستاری، دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، خیابان هزار جریب، اصفهان، ایران.
چکیده: (۳۰۹۶ مشاهده)
زمینه و هدف: عدم آموزش کافی به مراقبتکنندگان خانوادگی مبتلابه مولتیپل اسکلروزیس عامل اصلی ایجاد افسردگی آنهاست. لذا این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی آموزش روانشناختی یک برنامه آموزش روان گروهی بر افسردگی مراقبین مبتلایان به مولتیپل اسکلروزیس انجامشده است.
مواد و روشها: در این پژوهش برنامه «آموزش روانشناختی گروهی» تدوین و بهصورت کار آزمایی بالینی با پی گیری یکماهه اجرا و ارزشیابی گردید. در مرحله طراحی، در ابتدا با استفاده از متون پرستاری در خصوص اقدامات مراقبتی موردنیاز و نقش خانوادهها در اجرای آنها پیشنویس برنامه تهیه گردید، سپس با استفاده از تکنیک RAM ازنظر مفهوم بودن، سودمندی، مرتبط بودن و قابلیت اجرایی بودن محتوای برنامه توسط خانوادهها، برنامه تدوین گردید. در مرحله اجرا، آزمودنیها به روش آسان انتخاب (۱۰۰ نفر) و بهطور تصادفی در گروه آزمون (۵۰ نفر) و کنترل (۵۰ نفر) قرار دادهشده است. برنامه آموزشی روانشناختی در ۷ جلسه ۹۰ دقیقهای، در ۷ هفته (هر هفته ۱ جلسه) جهت گروه آزمون انجام و در پایان لوح فشردهای با مضمون تکنیکهای آرامسازی، کنترل خشم و تنش و جزوه آموزشی محتوای جلسات در اختیار ایشان قرار گرفت. گروه کنترل نیز در دو جلسه گروهی شرکت و به بیان خاطرات پرداختند و جزوه آموزشی و لوح فشرده در اختیارشان قرار داده شد. ارزشیابی برنامه با استفاده از پرسشنامهای با دو بخش انجام گردید. بخش اول؛ اطلاعات دموگرافیک و بخش دوم؛ پرسشنامه استاندارد افسردگی بک بود. تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS و آزمونهای آماری مجذور کای، t مستقل و آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیریهای مکرر انجام شد.
یافتهها: نتایج آزمون آماری نشان داد که میانگین نمره افسردگی خانوادهها بلافاصله و یک ماه بعد از مداخله در گروه آزمون نسبت به گروه کنترل کاهش معناداری وجود داشت. نتایج آزمون آنالیز واریانس با مشاهدات تکراری نیز کاهش معناداری در میانگین نمره افسردگی را در گروه آزمون نشان داد (۰۰۱/۰>p).
نتیجهگیری: با توجه به مؤثر بودن برنامه آموزش روان گروهی در پیشگیری و بهبود از افسردگی در خانوادههای دارای فرد مبتلابه مولتیپل اسکلروزیس این برنامه جهت بکار گیری آن به تیم درمان پیشنهاد میگردد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1399/4/2 | پذیرش: 1399/4/8 | انتشار: 1399/4/9