۱- استادیار، گروه معارف اسلامی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران. ، gh_momeni@mail.mui.ac.ir
۲- دانشجوی کارشناسی ارشد اخلاق و تربیت اسلامی، مؤسسه آموزش عالی تفسیر و علوم قرآن فاطمه الزهراء خواهران خوراسگان، اصفهان، ایران.
چکیده: (۳۴۷۹ مشاهده)
زمینه و هدف: سبک زندگی بسیار مهم و دارای ابعاد گستردهی فردی، خانوادگی و اجتماعی است. عوامل متعددی در شکلدهی به سبک زندگی نقش دارد. پژوهش حاضر باهدف بررسی مرور متون مرتبط با نقش و اثر خدادوستی در سبک زندگی از دیدگاه اسلامی انجامشده است.
مواد و روشها: این تحقیق مطالعهای تحلیلی است که با تکیهبر منابع کتابخانهای انجامشده است. در این مطالعه مروری، نخست با مراجعه به فرهنگ لغات واژههای حب، محبت، سبک، سیره و طریقه تعریف گردید؛ سپس با مراجعه به قرآن کریم و دیگر منابع معتبر روایی و تفسیری، مفاهیم مرتبط با موضوع، در آیات و روایات بررسی و استخراج گردید و ازنظر امکان انطباق با موضوع تحقیق، مورد تأمّل، استناد، توصیف و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: خدادوستی، فکر و اندیشه و نگرش انسان را تغییر میدهد و انسان را از درون متحوّل میکند. اولین دستاورد این تحوّل درونی تأثیر در رفتار دوستدار خدا است. ازآنپس ملاک رفتار چنین فردی با دیگران فقط رضا و خشنودی خدا است. چون خدا جامع همهی کمالات و خوبیها است و چیزی جز خوبی برای بندهاش نمیپسندد، بهتبع آن دوستدار او نیز جز رفتاری که موردپسند خدا است، انجام نمیدهد. تغییر رفتار حاصل از خدادوستی به ابعاد مختلف اعتقادی، فردی، خانوادگی و اجتماعی زندگی انسان تسرّی مییابد.
نتیجهگیری: به نظر میرسد، حلقهی مفقودهای که در ارتباطات انسانها با خود، خانواده و جامعه، مورد بیتوجهی قرارگرفته است، آثار خدادوستی در سبک زندگی انسانها است. خدادوستی تکیهگاهی وثیق و دارای قابلیت تکوینی برای ایجاد برترین و سالمترین سبک زندگی برای انسان است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1399/4/1 | پذیرش: 1399/4/1 | انتشار: 1399/4/1