دوره ۱۷، شماره ۲ - ( ۵-۱۳۹۸ )
جلد ۱۷ شماره ۲ صفحات ۲۵۲-۲۴۴ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Azizi Z, Aliakbari Dehkordi M, Alipour A. The Effectiveness of Group Schema Therapy on Reducing Death Anxiety Syndrome in Cardiovascular Patients. RBS 2019; 17 (2) :244-252
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-662-fa.html
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-662-fa.html
عزیزی زهره، علی اکبری دهکردی مهناز، علی پور احمد. اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر کاهش نشانگان اضطراب مرگ در بیماران قلبی-عروقی. تحقیقات علوم رفتاری. ۱۳۹۸; ۱۷ (۲) :۲۴۴-۲۵۲
۱- کاندیدای دکتری، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران. ، zoazizi2000@gmail.com
۲- استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
۲- استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
چکیده: (۳۳۰۱ مشاهده)
زمینه و هدف: اضطراب می‌تواند در یک بازه ده‌ساله به بیماریهای قلبی منجر شود و بیماریهای قلبی به‌نوبه خود به اضطراب؛ اضطراب مرگ. هدف پژوهش حاضر؛ تعیین تأثیر طرحواره درمانی گروهی بر کاهش اضطراب مرگ در بیماران قلبی- عروقی صورت بود. مواد و روش‌ها: جامعه آماری دربردارنده کلیه بیماران مبتلابه بیماریهای قلبی-عروقی مراجعه‌کننده به مرکز قلب تهران بود. روش نمونه‌گیری از نوع در دسترس و طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با گروه آزمایش و کنترل همراه با پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود. ابتدا از بین مراجعین، دادههای حاصل از مقیاس اضطراب مرگ تمپلر (Templer’s Death Anxiety Scale) از 113 نفر اخذ و پس از بررسی اولیه، تعداد 30 نفر (18 زن و 12 مرد) از افراد که بالاترین نمرات را در آزمون کسب کرده بودند در پژوهش دخالت داده‌شده و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گماشته شدند. پیش‌ازاین در نظر گرفته شد تا شرکت‌کنندگان به وضعیتهای عصبی مختل‌کننده هوشیاری اعم از ضربه‌مغزی و دمانس دچار نبوده باشند. سپس اعضای گروه آزمایش به مدت 12 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت درمان طرحواره درمانی گروهی قرار گرفتند و پس‌ازآن دوباره ازلحاظ میزان اضطراب مرگ مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS 23 استفاده شد. یافته‌ها: نتایج حاکی از آن بود که پس از اجرای مداخله طرحواره درمانی گروهی از میزان اضطراب مرگ اعضای گروه آزمایش به‌طور معنا‌داری (05/0 p < و 147/4F= ) کاسته شده است؛ بنابراین فرضیه پژوهش مبنی بر اثربخشی طرحواره درمانی گروهی بر کاهش میزان اضطراب مرگ تائید می‌شود. نتیجه‌گیری: این یافته ممکن است به خلأ پژوهشی موجود در مورد اضطراب مرگ در بیماران قلبی-عروقی و همچنین کاربردهای بالینی در مواجهه با این پدیده کمک‌کنند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |