شکيبايي ف, فرخپور ف, مرآثي م. Comparison of Qualitative and Quantitative Characteristics of Dermatoglyphic Patterns of Patients with Autism with Their First-Degree Relatives in Isfahan, Iran. RBS 2017; 14 (4) :509-515
URL:
http://rbs.mui.ac.ir/article-1-506-fa.html
شکیبایی فرشته، فرخپور فتانه، مرآثی محمدرضا. خصوصیات کمی و کیفی درماتوگلیفیک (الگوهای انگشتنگاری) در افراد مبتلا به اوتیسم شهر اصفهان و مقایسه با بستگان درجه یک. تحقیقات علوم رفتاری. ۱۳۹۵; ۱۴ (۴) :۵۰۹-۵۱۵
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-۱-۵۰۶-fa.html
۱- دانشجوی پزشکی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
۲- دانشیار، گروه روانپزشکی اطفال، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (۲۳۴۱ مشاهده)
زمینه و هدف : اوتیسم (درخودماندگی)، یک اختلال پیچیده تکاملی از نوع روابط اجتماعی میباشد که علت اصلی آن ناشناخته است. اتیولوژی این بیماری هنوز مشخص نشده است که علل ژنتیکی (وابسته به X) و یا محیطی سبب بروز آن میشود؟. بنابراین، هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی خصوصیات کمی و کیفی درماتوگلیفیک در افراد مبتلا به اوتیسم و مقایسه با بستگان درجه یک و گروه شاهد بود. مواد و روشها: این مطالعه مورد- شاهدی بر روی 150 بیمار مبتلا به اوتیسم، 150 نفر در گروه شاهد و 150 نفر از خویشاوندان درجه یک بیماران انجام گرفت. پس از اخذ رضایتنامه، نحوه توزیع فراوانی الگوهای اثر انگشت شامل لوپ (Loop)، ورل (Whorl) و آرچ (Arch)، شمارش خطوط اثر انگشت (Finger ridge count یا FRC) و تعداد چینهای ثانویه (Secondary creases یا SC) در هر سه گروه بررسی گردید. در نهایت، دادههای به دست آمده با استفاده از آزمونهای ANOVA و 2 c در نرمافزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: فراوانی الگوی اثر انگشت Loop در گروه شاهد (3/79 درصد) دو برابر بیماران مبتلا به اوتیسم بود (0/44 درصد) (001/0 > P). همچنین، میانگین FRC دست راست و چپ در گروه بیماران نسبت به دو گروه مورد (بیماران و خویشاوندانشان) بیشتر بود؛ در حالی که میانگین SC دست راست و چپ در گروه بیماران مبتلا به اوتیسم نسبت به دو گروه مورد کمتر به دست آمد و اختلاف آماری معنیداری مشاهده شد (001/0 > P). نتیجهگیری: بیماران مبتلا به اوتیسم دارای الگوی Loop کاهش یافته و افزایش FRC هر دو دست و کاهش SC دو دست نسبت به گروه شاهد میباشند. این یافتهها ثابت میکند که بیماران مبتلا به اوتیسم دارای زمینه وراثتی در بروز بیماری هستند که توسط حوادث پریناتال و عوامل استرسزای محیطی دیگر، تقویت و سبب بروز بیماری در آنها میگردد. بنابراین، از این الگوها میتوان جهت تشخیص درصد گرفتاری نوزادان متولد شده مبتلا به اوتیسم استفاده نمود و اقدامات بیشتری جهت تشخیص قطعی انجام داد و درمانهای کمکی را از همان ابتدا شروع کرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/11/19 | انتشار: 1395/11/27