Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

---

چکیده مقدمه: اوتیسم اختلالی عصبی رشدی است که نقص در مهارت های ارتباطی و اجتماعی و هم چنین وقوع رفتارهای تشریفاتی و کلیشه‎ای را شامل می‎شود. هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی تعامل هدایت‎شده‎ دانش‎آموزان اوتیسم با عملکرد بالا با همسالان و معلّم در مدارس عادی بر کاهش نقص در مهارت‎های ارتباطی، نقائص اجتماعی و رفتارهای کلیشه‎ای این دانش آموزان بود. روش: طرح این پژوهش بررسی تک آزمودنی با نشانه‎ A-B همراه با 3 ماه پیگیری بود که از جمله طرح‎های نیمه آزمایشی به شمار می آید. 3 شرکت‎کننده‎ این پژوهش یک کودک و 2 نوجوان اوتیسم بودند که از میان 16 دانش‎آموز مرکز اوتیسم اصفهان به صورت در دسترس انتخاب شدند. از پرسش نامه‎ گارز به منظور سنجش اثر مداخله، و از مقیاس رشد اجتماعی وایلند، فرم کوتاه پرسش نامه‎ تشخیصی اختلالات طیف اوتیسم، و پرسش نامه‎ اختلالات همایند با اوتیسم، به منظور ارائه‎ مشخصات بیشتر استفاده شد. مداخله طی 14 هفته، در یک مدرسه‎ ابتدایی، یک دبیرستان، و یک هنرستان انجام شد. نتایج: تحلیل داده‎ها با استفاده از 3 اندازه اثر شامل درصد نقاط غیر همپوش به عنوان اندازه اثر اصلی، درصد بهبودی و درصد کاهش نمرات به عنوان اندازه‎ اثرهای فرعی انجام شد. تحلیل دیداری نمودارها، که با استفاده از نرم افزار Excel و Paint ترسیم شدند، نشان داد که درصد نقاط غیر همپوش برای مهارت‎های ارتباطی 3 شرکت کننده به ترتیب 75/0، 75/0 و 50/0 و برای مهارت‎های اجتماعی به ترتیب 100/0، 100/0، و 75/0 و برای رفتار‎های کلیشه‎ای 3 شرکت کننده به ترتیب 25%، 50% و 0% بود. نتیجه ‎ گیری: به نظر می‎رسد تعامل هدایت‎شده‎ دانش‎آموزان اوتیسم با همسالان و معلم در مدارس عادی بر کاهش نقائص اجتماعی و ارتباطی این افراد مؤثر است. پیشنهاد می‎شود پژوهش‎های بعدی اثربخشی تعامل هدایت شده‎ی دانش‎آموزان اوتیسم را به صورت شاهد محور ارزیابی کنند.      

واژه‌های کلیدی: تعامل هدایت &، lrm، شده، اوتیسم، همکلاسی، معلّم، مدارس عادی &، nbsp، &، nbsp، &، nbsp

متن کامل [PDF 657 kb]   (۱۳۳۱ دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---