دوره ۱۳، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۴ )
جلد ۱۳ شماره ۳ صفحات ۴۱۹-۴۰۹ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
اسماعيلي م, بصيري ن, شکيبايي ف. The Effect of Cognitive Behavioral Therapy focused in Insomnia (CBTFI) on Improving Sleep Quality and Insomnia Severity in Patients with Primary Insomnia Disorder. RBS 2015; 13 (3) :409-419
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-415-fa.html
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-415-fa.html
اسماعیلی مریم، بصیری نوشین، شکیبایی فرشته. بررسی تأثیر رفتار درمانی شناختی متمرکز بر بهبود خواب در کیفیت خواب و شدت بی‌خوابی بیماران مبتلا به اختلال بی‌خوابی. تحقیقات علوم رفتاری. ۱۳۹۴; ۱۳ (۳) :۴۰۹-۴۱۹
مریم اسماعیلی*۱ 
، نوشین بصیری۲ ، فرشته شکیبایی۳
، نوشین بصیری۲ ، فرشته شکیبایی۳
۱- استادیار گروه روان‌شناسی دانشگاه اصفهان، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
۲- کارشناس ارشد روان‌شناسی بالینی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
۳- دانشیار گروه روان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
۲- کارشناس ارشد روان‌شناسی بالینی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
۳- دانشیار گروه روان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (۲۸۵۳ مشاهده)
چکیده زمینه و هدف: اختلال بی خوابی اختلالی شایع در اختلالات خواب است که در آن فرد در شروع خواب و یا حفظ و تداوم آن ناتوان است. هدف از این پژوهش نیز بررسی تاثیر رفتار درمانی شناختی بر درمان اختلال بی خوابی بود. مواد و روش ها: جامعه‌ی آماری شامل کلیه‌ی افراد دارای اختلال بی‌خوابی در شهر اصفهان بود. نمونه شامل 20 نفر از این افراد بود که به صورت تصادفی زمانی انتخاب شدند. برای نمونه‌گیری از روش تصادفی زمانی استفاده شد. ابزارهای مورد استفاده آزمون کیفیت خواب پیتربورگ (PSQI یا Pittsburg Sleep Quality Index) و آزمون تعیین شدت بی‌خوابی (ISI) بودند. مداخله از نوع آزمایشی همراه با پیش‌آزمون و پس‌آزمون بودکه حدود سه ماه به طول انجامید. نتایج توسط نرم افزار SPSS 18 و با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها : نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که رفتار درمانی شناختی به میزان 7/65٪ در کاهش نمرات آزمون ISI و 7/84٪ در بهبود کیفیت خواب افراد در پرسش‌نامه‌ی PSQI مؤثر می‌باشد که این تأثیر به طور معنی‌داری در اثر عضویت گروهی افراد در گروه آزمایش می‌باشد (05/0p<). شرکت‌کنندگان در این پژوهش افزایش طول مدت خواب، هم‌چنین بهبود کیفیت خواب و مهارت‌های مقابله‌ای مؤثرتر در مواجهه با بی‌خوابی را گزارش کرده و اعلام داشتند که بهتر می‌توانند از خواب برخیزند. نتیجه‌گیری : در تبیین نتایج کسب شده از این پژوهش می‌توان مطرح نمود با این فرض که افکار خود‌آیند فرد بر بی‌خوابی تأثیرگذار است و با تغییر این افکار می‌توان به درمان این اختلال کمک نمود در نتیجه رفتار درمانی شناختی مورد استفاده در این پژوهش در کاهش علائم بی‌خوابی آزمودنی‌ها مؤثر بوده است. پژوهش‌های بعدی می‌توانند به بررسی تأثیر این درمان در سایر اختلالات خواب از قبیل وحشت‌زدگی شبانه نیز بپردازند. واژه‌های کلیدی: اختلال بی‌خوابی، درمان شناختی رفتاری، کیفیت خواب، شدت بی‌خوابی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |