logo
دوره ۱۳، شماره ۲ - ( ۹-۱۳۹۴ )                   جلد ۱۳ شماره ۲ صفحات ۳۲۱-۳۰۹ | برگشت به فهرست نسخه ها

‎ 20.1001.1.17352029.1394.13.2.11.8

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
آقايي ا, کار احمدي م, عسگري ع. Comparing effectiveness of child-centered play therapy and filial therapy for reducing internalizing problems in children. RBS 2015; 13 (2) :309-321
URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-1-405-fa.html
آقایی الهه، کار احمدی مژگان، عسگری علی. مقایسه اثر بخشی بازی درمانی کودک محور و بازی درمانی والدینی بر کاهش اختلالات درونی سازی شده کودکان. تحقیقات علوم رفتاری. ۱۳۹۴; ۱۳ (۲) :۳۰۹-۳۲۱

URL: http://rbs.mui.ac.ir/article-۱-۴۰۵-fa.html

مقایسه اثر بخشی بازی درمانی کودک محور و بازی درمانی والدینی بر کاهش اختلالات درونی سازی شده کودکان
الهه آقایی۱ ، مژگان کار احمدی۲ ، علی عسگری
۱- استاد، دانشگاه علوم پزشکی، اصفهان، ایران
۲- استاد، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
چکیده:   (۲۶۰۰ مشاهده)
چکیده &nbsp; زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی بازی درمانی کودک محور و بازی درمانی والدینی درکاهش مشکلات درونی‌ سازی شده کودکان انجام شد. مواد و روش‌ها: جامعه آماری این پژوهش کودکان دختر و پسر پایه‌های اول و دوم دبستان شهر اصفهان در سال تحصیلی 91-90 بود. طرح پژوهش از نوع سری‌های زمانی با چند گروه است و در زمره طرح&lrm;های شبه‌آزمایشی بود. به منظور انتخاب گروه نمونه با استفاده از روش تصادفی چند مرحله‌ای در مرحله نخست، از میان مناطق شهر اصفهان دو منطقه و در مرحله بعد، از هر منطقه دو مدرسه به تصادف انتخاب شدند. والدین کودکان کلاس اول و دوم دبستان در این مدارس، فهرست رفتاری کودک آشنباخ (child behavior checklist) را تکمیل کردند. در انتها 30 کودک (7-8) ساله مبتلا به اختلال درونی سازی شده (اضطراب/افسردگی،&nbsp; افسردگی/انزوا) به تصادف در دو گروه مداخله بازی درمانی کودک &lrm;محور (15n=) و والدینی (15n=) قرار داده شدند. در گروه بازی درمانی کودک محور، هر کودک در 16 جلسه بازی درمانی و در گروه بازی درمانی والدینی، مادران در10 جلسه درمان گروهی شرکت کردند. مادران هر دو گروه در دو مرحله پیش آزمون، یک مرحله پس آزمون و یک مرحله پیگیری به فاصله یک ماه، پرسش‌نامه آشنباخ را تکمیل کردند. به منظور تحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس اندازه‌گیری&lrm;های مکرر استفاده شد. یافته‌ها: بر طبق یافته‌ها اثر گروه و اثر متقابل زمان و گروه تأثیر معنی‌داری بر اختلال درونی سازی شده و اضطراب دارد (05/0P<) از سوی دیگر در اختلال انزوا و کناره‌گیری اثر گروه معنی‌دار نبوده 05/0 P>اما اثر زمان معنادار بوده است. در نتیجه روش بازی درمانی والدینی موجب کاهش بیشتر رفتارهای درونی‌ساز‌ی ‌شده و اضطراب کودکان شده است، اگرچه تأثیرات این دو روش در کاهش زیرمقیاس افسردگی/ انزوا تفاوت قابل توجهی نداشته‌اند. به علاوه پس از یک ماه پیگیری، نتایج به دست آمده در روش بازی درمانی والدینی پایدارتر از روش بازی درمانی کودک محور مشاهده شد.&nbsp; نتیجه‌گیری: در نتیجه می‌توان بازی درمانی والدینی را به عنوان روشی اثر بخش‌تر از روش بازی درمانی کودک محور در کاهش مشکلات درونی سازی شده و اضطراب کودکان در نظر گرفت. &nbsp; واژه‌های کلیدی: بازی درمانی کودک محور،&nbsp; بازی درمانی والدینی، اختلالات درونی سازی شده، اضطراب &nbsp;
متن کامل [PDF 478 kb]   (۷۶۳ دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1398/11/19 | انتشار: 1394/9/24
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.