۱- استاد، گروه علوم تشریحی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
۲- استاد، گروه روان پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
۳- مربی، گروه علوم تشریحی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (۲۲۷۴ مشاهده)
زمینه و هدف : شواهد روزافزون مبین وجود رابطه بین عوامل تاثیرگذار بر رشد و تکامل سیستم عصبی و بروز بیماری اسکیزوفرنیا عمدتاً بر مسائل مربوط به رشد در دوران پیش از تولد در کسانی که در ادامهی زندگی به اسکیزوفرنیا مبتلا میشوند، تاکید داشتهاند و تعدادی از مطالعات قبلی که دربارهی بالغین مبتلا به اسکیزوفرنیا انجام گرفته، متفاوت بوده است. مواد و روشها : در این مطالعه که به صورت مورد- شاهد طراحی گردید 195 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنیا با 198 فرد سالم از لحاظ، سن، جنس، قد، وزن و موقعیت اجتماعی همتا گردیدند. سپس آزمودنیهای هر دو گروه از لحاظ شاخصهای سفالومتری مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافتهها : تحلیل آماری دادهها نشان داد که توزیع فرم سر در دو گروه بیمار و کنترل تفاوت معناداری با یکدیگر دارند. فراوانی هایپربراکی سفالی در گروه اسکیزوفرنی به میزان معناداری بالاتر از گروه کنترل بود(65/17 = 2 x و 05/0 < P) ولی این تفاوت تنها در بین مردان بیمار و مردان گروه شاهد از نظر سایر شاخصهای سفالومتری، بین دو گروه تفاوت معناداری یافت نشد(05/0 < P). نتیجهگیری : هایپربراکی سفالی معمولاً بر اثر بسته شدن زود هنگام سوجورکرونال به وجود میآید. یافتههای این پژوهش توجه به نقش عوامل ژنتیک و زیستی در اتیولوژی اسکیزوفرنیا را مورد تاکید قرار می دهد. کلید واژهها : سفالومتری، اسکیزوفرنیا، سبب شناسی.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1398/11/19 | پذیرش: 1398/11/20 | انتشار: 1398/11/20